Gmina Kozienice i Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka zapraszają do oglądania wystawy malarstwa „Śladami miast” – Paulina Hortyńska. Wystawa dostępna w sali wystawowej Centrum Kulturalno-Artystycznego w Kozienicach (ul. Warszawska 29) w dniach 27 maja - 7 sierpnia 2022 r.
UWAGA: Finisaż z udziałem autorki odbędzie się w dniu 29 lipca 2022 r. (piątek) o godz. 17.00.
Finisaż będzie również transmitowany „na żywo" za pośrednictwem serwisu społecznościowego Facebook, na fanpage’u Kozienickiego Domu Kultury im. Bogusława Klimczuka www.facebook.com/kozienickidomkultury.
Paulina Hortyńska urodziła się 25 stycznia 1977 r. w Lublinie. Wykształcenie wyższe zdobyła na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marie – Curie Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom z malarstwa uzyskała w Zakładzie Malarstwa i Rysunku pod kierunkiem prof. Stanisława Żukowskiego w 2004 r. Studia podyplomowe podjęła w Cyprus College of Art, gdzie do 2008 r. studiowała malarstwo w pracowni prof. Stass’a Paraskos’a. Studia te ukończyła w 2008 r. Równocześnie w przeciągu 2007 r. kształciła się w Academy of Mosaic na Cyprze, kierowanej przez artystkę Sharen Taylor, uzyskując dyplom z mozaiki artystycznej. W 2016 r. otrzymała stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych, w dyscyplinie artystycznej – sztuki piękne na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Promotorem pracy był prof. Ryszard Sekuła; recenzentami byli prof. Stanisław Baj i prof. Krzysztof Skarbek. Prace Pauliny były wystawiane w wielu galeriach na Cyprze i w Londynie. Pracuje w Katedrze Architektury Krajobrazu, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.
Na wystawę Pauliny Hortyńskiej pt. „Śladami miast”, składają się trzy cykle swobodnych abstrakcji. Inspiracją były ściany budynków Lizbony, Tbilisi i Lublina, dla których artystka starała się znaleźć malarskie odpowiedniki, posługując się przede wszystkim kolorem i fakturą jako podstawowymi środkami wyrazu. Autorka chciała zapisać emocje i wrażenia, które towarzyszyły jej w trakcie podróży, odnaleźć ich ślady w pamięci, odtworzyć je na płótnie. Obrazy sugerują smutek, radość, strach, nostalgię, spokój czy uczucie pustki. Są ciągami nieokreślonych znaków i kształtów, niefiguratywnymi, autonomicznymi układami linii, plam i barw. To także otwarte na wieloznaczne odczytanie metafory trzech europejskich miast, odmiennie naznaczonych przez historię. Opowiadają o przestrzeni stworzonej przez człowieka, która mówi o nim czasem więcej niż on sam potrafiłby powiedzieć innym.
Zdjęcia z wystawy znajdują się na naszym profilu na FACEBOOKU (wystarczy kliknąć w poniższy baner) 