Gmina Kozienice i Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka zapraszają mieszkańców Gminy Kozienice na kolejny wyjazd z cyklu: „Teatralne podróże”.

Wyjazd odbędzie się w dniu 29 listopada 2024 r. (piątek) o godz. 16.00 do Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie na operę pt. „Czarna maska” (miejsce wyjazdu: zatoka autobusowa na ul. Legionów - na wysokości Krytej Pływalni „Delfin”).

Cena wyjazdu do teatru 80 zł. Transport częściowo opłaca organizator. Dla posiadaczy „Kozienickiej Karty Mieszkańca (ze statusem Dużej Rodziny)” stosuje się rabat 25%. Dla posiadaczy „Kozienickiej Karty Mieszkańca” stosuje się rabat 10%.

Uwaga: Zachęcamy do wyrabiania „Kozienickiej Karty Mieszkańca”.
Szczegóły na stronie: karta.kozienice.pl

Zapisy przyjmowane są od godz. 10.00 dnia 28 września 2024 r. (sobota) do wyczerpania limitu miejsc w punkcie informacji Kozienickiego Domu Kultury im. Bogusława Klimczuka, zlokalizowanym na parterze Centrum Kulturalno-Artystycznego w Kozienicach (ul. Warszawska 29). Wpłat należy dokonywać w kasach KDK, do dnia 14 kwietnia 2024 r. Ilość miejsc ograniczona. Szczegóły w punkcie informacji KDK lub pod numerami telefonów 48 611 07 50 i 731 877 337 oraz adresem e-mail: pit@dkkozienice.pl. Opiekunami wyjazdu są Ewa Pytka i Agnieszka Krynicka.

Serdecznie zapraszamy!!!

Zapraszamy do zapoznania się z regulaminem wyjazdu dostępnym na stronie: www.dkkozienice.pl/index2.php?id=6214

Krzysztof Penderecki w swoich operach potrafi budować fascynujące światy. Jego trzecie dzieło sceniczne, Czarna maska, przenosi nas w przeszłość, do miasteczka Bolkenhain (obecnie Bolków) na Dolnym Śląsku.

Jest rok 1662 i choć minęło już kilkanaście lat od zakończenia wojny trzydziestoletniej, czasy są ciągle niespokojne. Akcja opery rozgrywa się podczas śnieżnej zimy pośród karnawałowych zabaw, dzięki którym można zapomnieć o niebezpieczeństwach świata, szczególnie, że w mieście pojawiła się znowu zaraza. Znajdujemy się w domu burmistrza Bolkenhain, choć główną bohaterką opery jest jego żona Benigna skrywająca mroczną tajemnicę. Jej sekret zostaje ujawniony podczas wydanego przez parę przyjęcia, na którym spotykają się przedstawiciele różnych wyznań, stanów społecznych i narodowości. Pojawiają się na nim także nieproszeni goście, wśród nich zaś jeden wzbudzający największy niepokój – mężczyzna w czarnej masce. Kim jest tajemniczy nieznajomy: nękającym bohaterkę oprawcą z przeszłości, od którego próbuje uciec, karnawałowym przebierańcem, wytworem wyobraźni czy symbolem zbliżającej się czarnej śmierci? Radosne w zamierzeniu świętowanie zamienia się w pułapkę, z której nikt prawie nie ujdzie z życiem.

Libretto powstało na podstawie jednoaktówki urodzonego na Śląsku niemieckiego noblisty Gerharta Hauptmanna. Napisana w 1928 sztuka przeszła bez echa, zainspirował się nią jednak Penderecki, który trafił na nią przypadkiem, szukając tematu dla swojej nowej opery zamówionej przez Festiwal w Salzburgu. Kompozytora zafascynowała jedność miejsca i akcji dramatu Hauptmanna, w którym można odnaleźć całą gamę postaw wobec świata. Penderecki wraz z Harrym Kupferem, reżyserem pierwszego wystawienia, nie ingerował w tekst, jedynie dokonał w nim skrótów, zmienił tylko zakończenie. W przypadku oryginału finał jest dużo bardziej otwarty, wersja operowa pokazuje klaustrofobiczny świat zmierzający nieuchronnie ku zagładzie.

Penderecki posługuje się w Czarnej masce ekspresjonistycznym językiem muzycznym doskonale oddającym mroczną atmosferę dramatu. Od pierwszych taktów nie mamy wątpliwości, że spokój domu burmistrza jest pozorny. Kompozytor niezwykle precyzyjnie charakteryzuje wszystkie postacie, mimo że opera jest oparta głównie na scenach zbiorowych, korzysta przy tym z rozbudowanego aparatu orkiestrowego. Ze względu na skondensowanie akcji, pojawiające się w operze ekstremalne stany emocjonalne oraz silne kontrasty, Czarną maskę porównywano do arcydzieł Richarda Straussa z początku XX wieku: Salome i Elektry. Opera Pendereckiego mimo tych podobieństw jest na wskroś oryginalna – to trwający 100 minut mogący przyprawić o zawrót głowy barokowy taniec śmierci.

Kontekstem dla dramatu Hauptmanna były nowożytne wojny religijne, lecz reżyser warszawskiej inscenizacji David Pountney udowadnia, że dzieło to nie jest wyłącznie komentarzem na temat zamierzchłej przeszłości, lecz może oddawać bardzo współczesne niepokoje społeczne. Czy świat, który stworzyliśmy nie jest także oparty na kruchych podstawach?

Opera w jednym akcie
Libretto: Harry Kupfer, Krzysztof Penderecki
Prapremiera: 15/08/1986, Salzburg
Premiera polska: 25/10/1987, Poznań; 18/08/1988, Warszawa
Premiera tej inscenizacji: 22/11/2024

Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej

Źródło: https://teatrwielki.pl/kalendarium/2024-2025/czarna-maska/

Zdjęcia z wydarzenia znajdują się na naszym profilu na FACEBOOKU (wystarczy kliknąć w poniższy baner)