Jesienna Galeria Podniebny klucz ptaków Otwiera barwne drzwi jesieni Dworskim krokiem idzie przez świat Z paletą ognistych kolorów Z ogromnym rozmachem i precyzją Maluje jesienny krajobraz Krwawe liście dębów drżą na wietrze Wypędzając w życiodajną podróż dojrzałe żołędzie Dłonie klonu złocą się promieniami schwytanego słońca Oświetlając drogę wirującym nasionom Wodospady kasztanów tulą się we włosy pożółkłej trawy Kasztanowiec brązowieje z zazdrości i płacze liśćmi Tylko senne żywieckie jezioro, budzone kroplami deszczu Obserwując to zamieszanie pozostaje obojętne. Zima Nadeszła zima w swym białym płaszczu Zapięta mrozem na ostatni guzik Włosy traw spięła soplem lodu Otuliła śnieżną kołderką drżące drzewa Chłodem pocałowała na dobranoc Beskidy Ukołysała zimnym wiatrem z północy Mokre zwierciadło jezior zamarło w bezruchu Gdy oprócz Boga i ona przejrzała się w nim Świat śnił sen bielszy od bieli Spadające gwiazdy radosnych dzieci Sunęły po grzbiecie śpiących wzgórz Łaskocząc je srebrem po stopach. STRACH Zmrok wieczoru rozlewający się w pokoju Ucieka tylko przed bladym blaskiem świecy Moją samotnością karmi się diaboliczny strach Cień szczęścia ukryty w kroplach deszczu Zagląda w moje okno i przynosi mi nadzieję Chronię się przed ulewą zwątpienia pod parasolem marzeń Buduję mur z pogodnych myśli Otaczam go rzeką matczynej miłości Wspinam się na jego szczyt Po drabinie wiary Staję pewny i szczęśliwy u celu Tu jestem… bezpieczny!